​

   Η  Αισθητηριακή Ολοκλήρωση είναι  θεωρία  και θεραπευτική παρέμβαση που αναπτύχθηκε αρχικά από την Dr. Ayres, Εργοθεραπεύτρια και Νευροεπιστήμονα, στην Αμερική τη δεκαετία του 70. Από τότε ως σήμερα η θεωρία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης και οι θεραπευτικές παρεμβάσεις που προκύπτουν από αυτή έχουν μελετηθεί, τεκμηριωθεί και αναβαθμιστεί από πολλούς καταξιωμένους επιστήμονες. Σήμερα είναι η περισσότερο μελετημένη και περισσότερο χρησιμοποιούμενη μέθοδος για παιδιά με αναπτυξιακές δυσκολίες στην Αμερική και στην Ευρώπη ενώ στην Ελλάδα τώρα αρχίζει να γίνεται γνωστή στους θεραπευτικούς κύκλους.

   Σύμφωνα με την θεωρία αυτή ΄΄ η κατάλληλη δράση και συμπεριφορά των παιδιών βασίζεται στη λήψη, την επεξεργασία και την ερμηνεία των πληροφοριών που εισέρχονται από το περιβάλλον μέσω των αισθητηριακών συστημάτων ΄΄. Λέγοντας αισθητηριακά συστήματα πέρα από τα ευρέως γνωστά όπως : η όραση – οπτικό, η γεύση- γευστικό, η ακοή – ακουστικό, η αφή – απτικό υπάρχουν άλλα δύο λιγότερο γνωστά συστήματα, το αιθουσαίο και το ιδιοδεκτικό σύστημα.

 

Η  ΔΥΣΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ  ΤΗΣ  ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗΣ  ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗΣ

 

Πολλές φορές η διαδικασία της επεξεργασίας των προσλαμβανομένων πληροφοριών από τα αισθητηριακά συστήματα διαταράσσεται με αποτέλεσμα μια ακατάλληλη ερμηνεία των πληροφοριών που έχει ως συνέπεια την υπέρ- αντίδραση, την υπό- αντίδραση και κάποιες φορές τον συνδυασμό τους. Ως αποτέλεσμα αυτής της παρερμηνείας εμφανίζονται συχνά σε κάποιο παιδί οι παρακάτω συμπεριφορές :

• Πέφτει και σκοντάφτει πολύ εύκολα

• Συνεχώς του πέφτουν τα πράγματα και τα χάνει εύκολα

• Είναι γενικά αποδιοργανωμένο και φαίνεται να επικρατεί μια χαοτική κατάσταση στην ζωή του

• Είναι αδέξιο και οι κινήσεις του είναι ασυντόνιστες και φαίνεται να κινείται με παράξενο τρόπο

• Διασπάται εύκολα η προσοχή του

• Έχει ελάχιστη διάρκεια προσοχής

• Δεν έχει αντοχή στο στρες

• Δυσκολεύεται στις ομαδικές δραστηριότητες

• Αναστατώνεται και συγχύζεται εύκολα και χωρίς προφανή για εμάς αιτία

• Δείχνει απέχθεια στο άγγιγμα ή αναζητά έντονα το άγγιγμα, το αγκάλιασμα και την σωματική επαφή με τους άλλους

• Είναι υπέρ- δραστήριο, υπέρ- κινητικό ή το ακριβώς αντίθετο φαίνεται σα ΄΄ ληθαργικό΄΄

• Παρόλο που έχει φυσιολογική νοημοσύνη δυσκολεύεται στην ανάγνωση, την γραφή και τα μαθηματικά

• Παρουσιάζει δυσκολίες στον προφορικό λόγο

• Παρουσιάζει ανεπαρκή συντονισμό λεπτής κινητικότητας κ.α. .

Η δυσλειτουργία της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης αποτελεί ξεχωριστή διαγνωστική κατηγορία ( έχει ήδη καταχωρηθεί στην πρόσφατη αμερικάνικη κατάταξη των νόσων ) ωστόσο συνήθως συνυπάρχει με άλλα διαγνωσμένα θέματα και  η κλινική εμπειρία έχει δείξει πως συνήθως τα προβλήματα Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης εμφανίζονται στους παρακάτω πληθυσμούς :

1. Μαθησιακές δυσκολίες.

2. Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής.

3. Αναπτυξιακές δυσλειτουργίες συντονισμού και Δυσπραξίες.

4. Διάχυτες Αναπτυξιακές Διαταραχές.

5. Γενετικά σύνδρομα.

6. Εγκεφαλική παράλυση κ.α. (DSM IV ).

 

1. ΤΟ   ΑΙΘΟΥΣΑΙΟ  ΣΥΣΤΗΜΑ    

​

Επεξεργάζεται πληροφορίες σχετικά με την κίνηση, την βαρύτητα και την ισορροπία. Εντοπίζεται στο εσωτερικό αυτί. Βοηθά στην αντίληψη του σώματος μας μέσα στο χώρο κατά την κίνηση. Επηρεάζει πολύ τον αμφιτερόπλευρο συντονισμό, τον μυϊκό τόνο και το επίπεδο διέγερσης. Ο κατάλληλος ερεθισμός του αιθουσαίου προκαλεί ηρεμία και θετικές συναισθηματικές αντιδράσεις ενώ ο λανθασμένος ερεθισμός μπορεί να προκαλέσει αρνητικές αντιδράσεις και άγχος. Για το λόγο αυτό χρησιμοποιούμε πολύ την γραμμική, ρυθμική, κίνηση με κούνια σε παιδιά που είναι σε υπερένταση, διάσπαση, υπερκινητικότητα, αγχώδη κατάσταση (τα παιδιά ηρεμούν και παρατηρούμε ότι είναι πολύ συνεργάσιμα μετά σε εκπαιδευτικές δραστηριότητες). Εν αντιθέσει, χρησιμοποιούμε έντονη, μη ρυθμική κίνηση (και κυρίως στροφική) σε παιδιά που φαίνονται ληθαργικά με σκοπό να ΄΄ενεργοποιηθούν΄΄ και να βρεθούν σε ένα κατάλληλο επίπεδο διέγερσης για την εκτέλεση εκπαιδευτικών και άλλων δραστηριοτήτων.

 

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ :

 

• Όλων των ειδών οι κούνιες.

• Οτιδήποτε παρέχει κίνηση παρέχει αιθουσαίο ερεθισμό.

• Σχεδόν όλες οι δραστηριότητες τις παιδικής χαράς: κούνιες, γύρω-γύρω όλοι,τσουλήθρα,τούνελ, αναρρίχηση, κρέμασμα από κάγκελα.

• Μην ξεχνάτε ότι η κίνηση μπορεί να γίνεται γραμμικά –μπρος-πίσω, δεξιά-αριστερά, σε οριζόντιο άξονα αλλά και σε κατακόρυφο άξονα, -πάνω-κάτω- , (π.χ. αναρρίχηση, ανέβασμα κατακόρυφης σκάλας), αλλά και σε κυκλική τροχιά, -στροφική κίνηση-, (π.χ. γύρω-γύρω), σε όλα δηλ. τα επίπεδα και όχι μονοδιάστατα.

• Μη ξεχνάτε ότι ο αιθουσαίος ερεθισμός είναι πολύ ισχυρός. Μπορεί να δώσει αντιδράσεις από το Αυτόνομο Νευρικό Σύστημα (εμετούς, ζαλάδες, εφίδρωση) ακόμη και 8 ώρες μετά την παροχή του. Γιαυτό πρέπει:  α) να παρατηρείται τις αντιδράσεις του παιδιού σας για όλη την υπόλοιπη ημέρα, κυρίως, τον πρώτο καιρό, β) ότι κάνετε να το κάνετε πάντοτε υπό την καθοδήγηση του εργοθεραπευτή σας, γ) αν παρουσιαστούν τέτοιες αντιδράσεις, ακόμη και όταν δεν το περιμένετε, σταματήστε την κίνηση και δώστε ιδιοδεκτικό ερεθισμό στο παιδί. Το ιδιοδεκτικό είναι ο τροχονόμος του αιθουσαίου, δ) δεν εξαναγκάζουμε ποτέ το παιδί στην κίνηση αλλά το εισάγουμε σταθερά, σταδιακά και με τη δική του πάντα συγκατάθεση.

•  Για αρχή δοκιμάστε κούνιες (ή οτιδήποτε άλλο δίνει κίνηση ) που να παρέχουν τη δυνατότητα ελέγχου τους από το παιδί. Να μπορεί δηλ. το παιδί να ξεκινά και να σταματά από μόνο του την κίνηση. Γιαυτό μια καλή αρχή είναι η κούνια πλατφόρμα, χαμηλά, στο πάτωμα ώστε να μπορεί το παιδί να την ξεκινά και την σταματά με τα χέρια ή τα πόδια του.

• Καλό μέσο, επίσης, για εισαγωγή στην κίνηση είναι οι μεγάλες (ελβετικές) μπάλες

 

 

1. ΤΟ ΙΔΙΟΔΕΚΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

 

 

Το ιδιοδεκτικό σύστημα αφορά τα ερεθίσματα που προέρχονται από τους μύες και τις αρθρώσεις. Δίνει πληροφορίες σχετικά με την κίνηση και τη θέση των μελών του σώματός μας στο χώρο. Έχει ηρεμιστική και οργανωτική επίδραση στο νευρικό μας σύστημα και γιαυτό χρησιμοποιούμε ασκήσεις που το ενεργοποιούν ιδιαίτερα στα παιδιά με προβλήματα διάσπασης προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα. Επίσης βοηθά στην φυσιολογική ανάπτυξη του κινητικού προγραμματισμού

 

Δραστηριότητες που απαιτούν ΄΄σκληρή δουλειά και κάνουν τους μύες και τις αρθρώσεις να δουλεύουν σκληρά εναντίον κάποιας αντιστάσεως. Αυτές οι ασκήσεις προσδίδουν συγκεκριμένο ιδιοδεκτικό ερεθισμό. Μερικές ιδέες για τέτοιου είδους ασκήσεις είναι:

• Κουβάλημα ή σούρσιμο βαριών αντικειμένων όπως: στοίβες από βιβλία, τσάντες με ψώνια, μπάλες και παιχνίδια γεμισμένα με βάρη. Δίνεται στο παιδί σας την ευκαιρία να σας βοηθάει στο κουβάλημα πραγμάτων (ψώνια, καλάθι με άπλυτα, κτλ, ανάλογα με την ηλικία και τη μυϊκή του δύναμη).

• Δυνατό σπρώξιμο ενάντια σε αντίσταση όπως είναι το σπρώξιμο του τοίχου ή του θρανίου, η μετακίνηση των επίπλων. Αφήστε το παιδί να σας βοηθήσει σε δουλειές του σπιτιού που παρέχουν ιδιοδεκτικότητα όπως: καθάρισμα τραπεζιού με πετσέτα ή wettex, καθάρισμα κάθετων επιφανειών π.χ. τοίχων, ακόμη και τζαμιών αν δεν υπάρχει κίνδυνος. Δώστε την ευκαιρία να σας βοηθήσει στο πλύσιμο και το σκούπισμα του αμαξιού.

• Δραστηριότητες στην παιδική χαρά όπως: κρέμασμα από τα κάγκελα των πεζοναυτών(monkey bars).

• Αναρρίχηση, τέντωμα, ισομετρικές ασκήσεις ενάντια στη βαρύτητα π.χ. κρατάω τεντωμένα, ίσια τα χεράκια μου μπροστά και μετρώ ως το 10, το ίδιο και με τα ποδαράκια από καθιστή ή ύπτια θέση.

• Παίξιμο με πλαστελίνη ΄΄σκληρή΄΄, θεραπευτική πλαστελίνη, πηλό, παιχνίδια σκληρά για ζούληγμα και πάτημα.

• Πηδηματάκια επί τόπου, πηδηματάκια μακριά, πηδηματάκια σε στρώματα ή στο κρεβάτι, τραμπολίνο.

•  Ασκήσεις με θεραπευτικούς σωλήνες και κορδέλες (thera-bands & thera-tubes).

• Περπάτημα στα χέρια και στους αγκώνες, ερπυσμό, περπατήματα ζώων π.χ. κάνω τον κάβουρα, κάνω την αρκούδα, κτλ.

• Κλωτσάω με δύναμη τη θεραπευτική μπάλα, παιχνίδι με ιατρική (ειδική, βαριά μπάλα) μπάλα.

• Κάνω στο παιδί πιέσεις στις αρθρώσεις.

• Οτιδήποτε έχει δόνηση παρέχει ιδιοδεκτικό ερεθισμό π.χ. ηλεκτρική οδοντόβουρτσα, παιχνίδια, στυλό.

• Ο ιδιοδεκτικός ερεθισμός ηρεμεί και οργανώνει. Οτιδήποτε δίνει βάρος στις αρθρώσεις παρέχει ιδιοδεκτικό ερεθισμό και γιαυτό γιλέκα με βάρος, κουβέρτες ή αυτοσχέδια μαξιλάρια χρησιμοποιούνται για να ηρεμούν και να συγκεντρώνονται τα παιδιά

 

1. ΤΟ   ΑΠΤΙΚΟ   ΣΥΣΤΗΜΑ

 

     Σετ Απτικού Ερεθισμού

 

   Επεξεργάζεται πληροφορίες σχετικά με την αφή – άγγιγμα που λαμβάνονται μέσω του δέρματος. Το δέρμα εκτός από την αίσθηση της αφής είναι υπεύθυνο και για την αίσθηση της θερμοκρασίας, της πίεσης και του πόνου.

Εκατομμύρια  απτικοί υποδοχείς εντοπίζονται στο εσωτερικό του στόματος το οποίο είναι πάρα πολύ ευαίσθητο σε υφές φαγητών και θερμοκρασίες.

 

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ :

 

• ΔΑΚΤΥΛΟΜΠΟΓΙΕΣ

• ΠΛΑΣΤΕΛΙΝΗ – ΖΥΜΗ – ΚΟΛΛΑ

• ΠΑΡΑΞΕΝΕΣ ΥΦΕΣ ΣΕ ΡΟΥΧΑ

• ΠΑΓΩΜΕΝΑ  ΦΑΓΗΤΑ  ΚΥΡΙΩΣ  ΤΟ  ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ( φτιάστε υγιεινά παγωτά από χυμούς φρούτων  τους οποίους παγώνετε στην κατάψυξη τοποθετώντας ένα ξυλάκι στην άκρη )

• ΚΗΠΟΥΡΙΚΗ – ΑΣΧΟΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΗΠΟ ΚΑΙ ΤΑ ΧΩΜΑΤΑ

• ΜΑΓΕΙΡΙΚΗ – ΦΤΙΑΧΝΩ  ΖΥΜΕΣ  ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΜΕ ΒΑΦΕΣ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ

• ΜΠΑΝΙΟ ΚΑΙ ΑΠΑΛΟ ΜΑΣΑΖ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΥΦΩΝ ΒΟΥΡΤΣΕΣ

 

1. ΤΟ  ΑΚΟΥΣΤΙΚΟ  ΣΥΣΤΗΜΑ

 

Έχει να κάνει με ότι ακούμε και συνδέεται νευροανατομικά με το αιθουσαίο ( έσω αυτί).

 

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ :

 

• ΑΚΟΥΩ  ΚΑΙ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΙ ΤΟΥΣ ΗΧΟΥΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ. ( κάθομαι ήρεμα με το παιδί μου στην παραλία και ακούω τα κύματα, ακούω μια καταιγίδα, αν ακούσετε πουλιά να κελαηδούν προσπαθήστε να εντοπίσετε από ποια κατεύθυνση έρχονται τα κελαιδίσματα κ.α. )

• ΟΙ ΗΧΟΙ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΑΓΝΗΤΟΦΩΝΗΜΕΝΟΙ ΓΕΝΙΚΩΣ ΗΡΕΜΟΥΝ ΟΠΩΣ Ο ΗΧΟΣ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ, ΤΑ ΚΥΜΑΤΑ, ΤΑ ΚΕΛΑΙΔΙΣΜΑΤΑ Κ.Α ( οι ήχοι αυτοί βοηθούν πολλά παιδιά με δυσκολίες στον ύπνο τους – αϋπνίες )

• ΠΑΙΞΤΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ( π.χ. καθόμαστε όλοι ήσυχα και προσπαθούμε να αναγνωρίσουμε ήχους του περιβάλλοντος, όποιος βρει τους περισσότερους νικά ).

• ΕΝΘΑΡΡΥΝΕΤΕ  ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΕΙ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΜΟΥΣΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ. ΤΑ ΠΝΕΥΣΤΑ ΟΡΓΑΝΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ  ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΦΥΣΗΜΑ  ΠΡΟΚΑΛΟΥΝ ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΤΟΜΑΤΟΚΙΝΗΤΙΚΟ ΕΡΕΘΙΣΜΟ ( συνηθισμένο όργανο είναι μια μικρή φλογέρα με την οποία μπορεί άνευ δασκάλου με ειδικά βιβλία που υπάρχουν στην αγορά να μάθει το παιδί να παίζει σχετικά  εύκολα μουσικά κομμάτια).

• ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΣΠΟΥΝΤΑΙ ΕΥΚΟΛΑ ΑΠΟ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΠΡΟΤΙΜΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ Η ΤΗΝ ΕΞΩΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΑΙΘΟΥΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΛΙΓΟΤΕΡΗ ΑΠΟΣΠΑΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ ΤΟΥΣ.

 

 

1. ΤΟ ΓΕΥΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ & Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ

 

‘Έχει να κάνει με τα γευστικά ερεθίσματα που λαμβάνονται μέσω των γευστικών υποδοχέων της στοματικής κοιλότητας ερεθίσματα αυτά, είναι πολύ έντονα και γιαυτό δεν πρέπει να τα παραβλέπουμε αλλά να τα χρησιμοποιούμε για να διευκολύνουμε το παιδί να διατηρεί το κατάλληλο επίπεδο διέγερσης.

Παρακάτω δίνονται κάποιες χρήσιμες πληροφορίες.

 

• Το γλυκό εντοπίζεται στο μπροστινό μέρος της γλώσσας, το αλμυρό στα πλάγι α, το πικρό στο πίσω μέρος της γλώσσας περισσότερο.

• Το στυφό – ξινό γίνεται ιδιαίτερα αντιληπτό στα αγόρια 6-8 ετών.

• Οι πικάντικες γεύσεις αναζητούνται περισσότερο στην εφηβεία.

• Η καφεΐνη και το ανθρακικό των αεριούχων ποτών (μόνο μερικές σταγόνες) ‘’ξυπνούν τα ληθαργικά παιδιά.

• Οι καυτερές και οι ξινές-στυφές γεύσεις προκαλούν εγρήγορση.

• Η κανέλλα είναι μια γεύση που οργανώνει.

• Η ρόφηση βελτιώνει την κάμψη του κορμού, την κοντινή όραση, τη διόφθαλμη όραση και τους ήχους που παράγονται στο πίσω μέρος της στοματικής κοιλότητας. (κ, Γκ)

• Το φύσημα βελτιώνει την έκτασης του κορμού, τη μακρινή όραση και τους ήχους που απαιτούν φύσημα (φ, σ, τα, ζ, ω, χ, κα).

• Το δάγκωμα βελτιώνει τη σταθερότητα της κάτω σιαγόνας, του αυχένα, της ωμικής ζώνης, και της λεκάνης.

• Το τραγάνισμα και το μάσημα  βελτιώνει τη σταθερότητα και την κινητικότητα της κάτω σιαγόνας, του αυχένα, της ωμικής ζώνης, και της λεκάνης.

• Το δάγκωμα, το τραγάνισμα, το μάσημα, η ρόφηση και το φύσημα βελτιώνουν και τον Οπτικοκινητικο Συντονισμό.

• Το δάγκωμα και η ρόφηση βελτιώνουν και του ήχους που παράγονται στο μπροστινό μέρος του στόματος (μπ, ντ, μ, π, τ )

• ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΓΙΑ ΡΟΦΗΣΗ ΚΑΙ ΦΥΣΗΜΑ: γλειφιτζούρια, σφυρίχτρες, κρέμες, ζελεδακια, γάλα, χυμοί, λιωμένο παγωτό, κα. ¨όσο πιο πηχτό είναι αυτό που θέλουμε να ρουφήξει το παιδί τόσο πιο πολύ δύναμη πρέπει να καταβάλλει και το αντίθετο.

• ΓΙΑ ΤΡΑΓΑΝΙΣΜΑ: cheerios, corn-flakes, μήλα, κρακεράκια, ωμα λαχανικά, μπάρες δημητριακών, ποπ-κορν, κριτσινια, φρυγανισμένο ψωμί, ρυζογκοφρέτες, κ.α. .

• ΜΗ ΦΑΓΩΣΙΜΑ ΓΙΑ ΦΥΣΗΜΑ : μπαλόνια, σφυρίχτρες, φούσκες, μπαλάκια βαμβάκι, μουσικά όργανα πνευστά, ανεμόμυλοι, παιχνίδια οδοντοφυΐας, καλαμάκια, κα.

• ΓΙΑ ΜΑΣΗΜΑ: τσίχλες, τυρί, αποξηραμένα φρούτα, τηγανητές πατάτες, μαλακές παστίλιες λεμονιού, ζελεδάκια, λουκουμάκια, παστέλια, σταφίδες, κουλούρια, κα.

 Από το βιβλίο της  P.Oetter, E. W. Richter, S. M. Frick  ‘’M.O.R.E.  Integrating the Mouth with Postural and Sensory Functions” 2nd Edition, PDP Press, 2001

 

1. ΤΟ ΟΣΦΡΗΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

​

     Σετ Οσφρητικής Διέγερσης

 

Είναι το σύστημα που λαμβάνει τις οσμές . Και η υπέρ- ή υπό- λειτουργία του μπορεί να προκαλέσει δυσκολίες στον οποιονδήποτε.

 

Η οσφρητική αποστροφή είναι ένας συναγερμός ή μια αμυντική αντίδραση σε ακίνδυνες περιβαλλοντολογικές οσμές. Οι αντιδράσεις είναι πολύ ατομικές.

 

• Η λεβάντα, το τριαντάφυλλο και η βανίλια ηρεμούν το παιδί.

• Η κανέλα οργανώνει.

• Η μέντα και το λεμόνι συνήθως είναι ενοχλητικές οσμές.

 

 

1. ΤΟ ΟΠΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

 

Είναι το σύστημα που λαμβάνει και επεξεργάζεται τα οπτικά ερεθίσματα.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι :

• Χρησιμοποιείται μονόχρωμους τοίχους απαλλαγμένους από στολίδια για το υπνοδωμάτιο και το χώρο μελέτης του παιδιού. ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΤΑ ΟΠΤΙΚΑ ΕΡΕΘΙΣΜΑΤΑ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΔΙΑΣΠΑΣΤΙΚΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ Ο ΧΩΡΟΣ!!!!!!!!!!

• Τα ζωηρά χρώματα (κόκκινο, πορτοκαλί, κίτρινο) είναι διεγερτικά ενώ τα ΄΄γλυκά΄΄ χρώματα (γαλάζιο, ροδακινί) ηρεμούν.

• Ενημερώστε τη δασκάλα για όλα αυτά και αποφασίστε την κατάλληλη θέση για το παιδί μέσα στην σχολική τάξη. Χρειάζεται να κάθεται μακριά από πόρτες και παράθυρα απαλλαγμένο από ακουστικά και οπτικά-περιττά- ερεθίσματα που συμβάλουν στην διάσπαση της προσοχής, χρειάζεται το παιδί να κήτεια κοντά στον πίνακα ή μήπως χρειάζεται η Δασκάλα να που υπενθυμίζει , τακτικά, με ένα βλέμμα, ένα άγγιγμα ή ακόμα και λεκτικά , να προσέχει.

• Μερικά παΐδια αισθάνονται ασφαλέστερα να κάθονται πιο πίσω γιατί βλέποντας μπροστά τους το χώρο νιώθουν να ελέγχουν το τι γίνεται γύρω τους.

 

 

Κλείνοντας να τονίσουμε ότι η J.Ayres, πρωτεργάτρια της Αισθητηριακής Ολοκλήρωσης ασχολήθηκε και τόνισε κυρίως τα εξής 3 αισθητηριακά συστήματα :  το αιθουσαίο, το ιδιοδεκτικό και το απτικό. Στην κλινική μας ωστόσο πολλές φορές και ανάλογα με τις ανάγκες του κάθε παιδιού χρησιμοποιούμε επικουρικά και τα υπόλοιπα αισθητηριακά συστήματα και για το λόγο αυτό, τα αναφέρουμε και κάνουμε μια σύντομη περιγραφή τους παραπάνω.